Wodan, Donar, Freya, Loki en zelfs Nehalennia zijn bekende namen in de wereld van de goden*innen van onze voorouders. Wellicht minder bekend zijn de Matronen. Dit zijn Godinnen die onze stammoeders zijn en doorgaans als drie vrouwen worden afgebeeld. De verering van deze voormoeders is oeroud en gaat terug tot in de steentijd. De afbeelding bij dit artikel laat een Romeinse wij-steen zien waarop de Matronen zijn afgebeeld. Ons deel van Europa werd ten tijde van de Romeinse bezetting Neder-Germanië genoemd en hier werden de Matronen door Germanen, Kelten en Romeinen vereerd. De middelste godin heeft geen hoed op en is de jongste, de dochter. De godinnen naast haar zijn oudere dames en vertegenwoordigen de moeder en de grootmoeder. Zij dragen grote ballonvormige hoeden en Ubische (de Ubiërs waren een Germaanse stam) klederdracht. Soms hebben de drie Matronen ook kleuren: De moeder zit links en is rood, de dochter in het midden is wit en de grootmoeder rechts is zwart. Rood, wit en zwart waren kleuren met diepgaande symbolische betekenis voor onze voorouders maar dat is een heel apart artikel waard. Het is goed mogelijk dat de hoeden en de kleuren een verband hebben met de maan en de zon, omdat deze hemellichamen symbolen zijn van regeneratie. Soms dragen de Matronen een hanger met een maansikkel dus dat idee is niet heel vergezocht.
Meer over de Matronen
Oermoeders die uit een ver verleden stammen en op grote schaal vereerd werden door verschillende volkeren. Wat weten we nog meer over de Matronen? Hierover kunnen de aan de Matronen geofferde wij-stenen meer vertellen. Op tientallen in Duitsland gevonden wij-stenen staat 'Matronae Aufaniae'. Deze naam houdt hoogstwaarschijnlijk verband met het moeras. Moerassen zijn namelijk grensplaatsen tussen werelden of om precies te zijn grensplaatsen tussen onze wereld van de levenden en de onderwereld van de doden. Onze voorouders vergaten de doden niet maar raadpleegden de voorouders door op hun grafheuvels te gaan zitten. Een orakel functie van de matronen is dus heel waarschijnlijk. Maar de wij-stenen vertellen ons nog meer, want de schenkers van de stenen lieten vaak vermelden waarom ze de wij-stenen aan de matronen hadden geschonken. En wat blijkt? Vaak hebben de schenkers van deze stenen hun schenking gedaan, omdat het advies of de opdracht die ze van de Matronen hebben gekregen met succes is opgevolgd. Hier was dus sprake van orakelwerk.
Nieuwe tijden
Tijden veranderden en het Romeinse Rijk verdween. Er brak een chaotische tijd aan met invallen van een ruitervolk dat Hunnen werd genoemd. Hierna volgde de opkomst van het christendom wat gepaard ging met intolerantie en vernieling van de Matronenbeelden. Maar godinnen die duizenden jaren zijn vereerd en deel zijn gaan uitmaken van ons onderbewuste verdwijnen niet zomaar. Vanaf de 19e eeuw beginnen de goden*innen zich weer kenbaar te maken en zo ook de Matronen. De 19e eeuw zag ook de opkomst van de archeologie en in Duitsland werden Matronenheiligdommen opgegraven en beschreven. Men kan vandaag de dag deze plekken bezoeken en vele wij-stenen zijn in musea te vinden. Of je brengt de Matronen eens een offertje…..